Ίσως αύριο

Μην γονατίζεις, και μην λυπάσαι, ανυπόμονα η λήθη παίζει και μας κρύβει απ’τα λάθη μας. Κι’όταν λυγίσει η ψυχή, κι’όταν το καλοκαίρι θα φωτίσει με δροσερό φως τα αργόσχολα απογευματά μας, κι’όταν μια καλημέρα θα γνέψει από μακρύα, θα δείς πως τα όνειρα δεν πήγανε χαμένα, πως τα αγγελικά πρόσωπα στέκονται δίπλα για να πιούνε από τα μάτια σου.

Don’t kneel, and don’t feel pity, the oblivion is playing impatiently, and is hiding us from our mistakes. And when the soul will bend, and when the summer will illuminate with fresh light our idle afternoons, and when a ‘’ goodmorning’’ will nod from distance, you’ll see that the dreams are not wasted, that the angel faces are standing next to you to drink from your eyes.

Καλως ήρθες

Σκέψεις περνούν, και σκέψεις φεύγουν, φτηνά αντικείμενα να πούν τι, πως ξύπνησε μεσ’την ομίχλη και έτρεξε να προλάβει το ξημέρωμα; Μια λεπτή οπή στο δέντρο θα θυμίζει τι και πότε άλλαξε, τι και πότε χάθηκε, γιατί και πως βρίσκονται αφημένες οι αμφιβολίες να ορίζουν τα μονοπάτια μας.

Thoughts are coming and thoughts are going, cheap objects to tell what, that he woke up inside the fog and he run to catch the sunshine? A small bud in the tree will remιnd what and when changed, how and why the doubts are left to choose our footpaths.

Ποτέ δεν είναι αργά..

Ίσως να τρέχει ο χρονος, και στα μάτια μας σταλακτίτες να σχηματίζονται από τα δάκρυα, μα μια στιγμή είναι αρκετή να σβήσει όλα όσα ο μάζεμένος χρόνος ράγισε απελπισμένος. Μην κλέινεσαι, χαμογέλα και σκέψου τότε που ναυαγήσαμε και δεν ξέραμε να κολυμπάμε, θυμήσου πόσο όμορφα ήτανε.

Maybe the time passes, and at our eyes stalactites are created from the tears, but one moment is enough to erase all the things the time crazed desperate. Don’t close inside your self, smile and remember when we wrecked and we didn’t know how to swim, remember how beautiful it was.

Κάτι όμορφο

Χιονίζει, χιονίζει με ένταση, θερμοκρασία χαμηλή και κοιτώντας πίσω δεν βλέπω τα βηματά μου, κοιτώντας μπρος βλέπω μόνο το παχύ στρώμα από πολύχρωμες νιφάδες, και εγώ να παλεύω, να ψάχνω, να προσπαθώ να βρώ τον δρόμο για την όμορφη αλήθεια.

It snows, snows intensely, the temperature is low and looking back I can not see my steps, looking forward I can just see a thick layer of multicolor flakes, and there is me struggling, searching, trying to find the way to the beautiful verity..