Τρέχεις, τρέχεις στην έρημο,
δεξιά και αριστερά κανείς,
μόνο οι αμμόλοφοι με τις ρυτίδες τους,
μπροστά σου σαν να βλέπω την όαση, μα πρέπει να τρέξεις,
πιο γρήγορα, πιο δυνατά,
να νιώσεις τον ιδρώτα να στεγνώνει στο σώμα σου,
τόσο γρήγορα να τρέξεις,
χωρίς να κουραστείς,
χωρίς να γονατίσεις στην μέση του πουθενά.
Στην όαση θα ανταμώσεις με τ'αστέρια, το ξέρεις.
Έχει ξημερώσει πια,
κοιμήσου.
You are running, running in the desert,
right and left of you noone,
only the sandhills with their wrinkles,
infront of you I can see the oasis, but you have to run,
faster, harder,
to feel your swet drying in your body,
so fast you have to run,
without getting tired,
without kneeling in the middle of nowhere.
In the oasis you will meet with the stars, you know that.
It's dawning now,
go to sleep.
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010
Πίστη
Πίστεψα πως ήσουν δίπλα μου,
πίστεψα πως τα όνειρα δεν γνωρίζουν από φόβο, από πόνο, από λάθος.
Και ακόμα πιστεύω,
πιστεύω πως η σκιά σβήνει μπροστά στο φως,
πως η πέτρα αντέχει στην φωτιά,
πως τα γλυκά όνειρα στο βόρειο τ'αστέρι κουρνιάζουν
και μας καληνυχτίζουν τα βροχερά βράδια μας.
Και θα πιστεύω πάντα πως για μια στιγμή χάθηκε το μονοπάτι που βαδίζαμε,
και θα πιστεύω πάντα πως τα γλυκά όνειρα εκεί ψηλά θα σε περιμένουν για ν'ανταμωσουν με την ματιά σου.
I believed that you were at my side,
I believed that the dreams don't know of fear, of pain, of mistakes.
And I still believe,
I believe that the shadow fades away infront of the light,
that the stone resists to the fire,
that the sweet dreams in the northern star perch,
and say goodnight to our rainy nights.
And I will believe for ever that the path in which we were walking was lost just for a moment,
and I will believe for ever that the sweet dreams up there are waiting to meet with your eyeglance.
πίστεψα πως τα όνειρα δεν γνωρίζουν από φόβο, από πόνο, από λάθος.
Και ακόμα πιστεύω,
πιστεύω πως η σκιά σβήνει μπροστά στο φως,
πως η πέτρα αντέχει στην φωτιά,
πως τα γλυκά όνειρα στο βόρειο τ'αστέρι κουρνιάζουν
και μας καληνυχτίζουν τα βροχερά βράδια μας.
Και θα πιστεύω πάντα πως για μια στιγμή χάθηκε το μονοπάτι που βαδίζαμε,
και θα πιστεύω πάντα πως τα γλυκά όνειρα εκεί ψηλά θα σε περιμένουν για ν'ανταμωσουν με την ματιά σου.
I believed that you were at my side,
I believed that the dreams don't know of fear, of pain, of mistakes.
And I still believe,
I believe that the shadow fades away infront of the light,
that the stone resists to the fire,
that the sweet dreams in the northern star perch,
and say goodnight to our rainy nights.
And I will believe for ever that the path in which we were walking was lost just for a moment,
and I will believe for ever that the sweet dreams up there are waiting to meet with your eyeglance.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)