Νύχτα..

Άδεια χέρια, παλάμες ανοιχτές για σένα,
μικρό παιδί σαν να ζητάει μήλο σε συσσίτιο λιτό.
Μα να γεμίσουν με δάκρυα μπορώ να περιμένω,
και με αυτά τα δάκρυα την γαρυφαλλιά στον κήπο σου θα έρυω να ποτίσω.
Και μια νύχτα σκοτεινή το άνθος στο στήθος σου θα έρθω να ακουμπήσω.
Μα θα κοιμάσαι αγάπη μου και δεν θα καταλάβεις,
δεν θα με δεις να σε κοιτώ,
δεν θα με δεις να σβήνω.

Empty hands, palms open for you,
like a small child asking for an apple in a poor meal.
But I can wait until my palms are filled with tears,
and with these tears the carnation plant in your garden I will come to water.
And one semidark night the flower to your breast I will come to leave.
But you’ll be sleeping my love, and you will not understand,
you will see me watching at you,
you will not see me faiding out.