Ξύπνημα

Ο χρόνος πλησιάζει,
και εσύ καλή μου με κλειστά μάτια
περιμένεις να ξεκλειδώσουμε τις ψυχές μας μπρος στη θάλασσα,
και μου λες ότι φτάνει να μας παρασύρει ένα γλυκό ανέμελο χαμόγελο για να οδηγηθούμε στο μεταίχμιο της κατάλληλης στιγμής.
Και σαν ανταμώσουν τα σύντομα όνειρα μας,
και όταν καλοσήμαδα θα ξυπνήσουν οι μοναχικοί μας πόθοι,
μην διστάσεις να μου ζητήσεις το γιατί,
το γιατί που κρυμμένο όπως είναι στα βάθη της σκέψης μου,
ακόμα ψάχνει να βρεί την απάντηση.

The time is approaching,
and you my dear,
with closed eyes you are waiting us to unlock our souls in front of the sea,
and you tell me that one sweat and carefree smile is enough to wash us away and drive us to the verge of the appropriate moment.
And when our passing dreams will meet,
when unanticipatedly our lonesome desires will wake,
don’t hesitate to ask me the why,
the why that as it is hidden in the soundings of my thoughts,
is still searching for the reply.